Ślub kościelny i ślub konkordatowy to ceremonia, która dla swojej ważności wymaga złożenia przysięgi małżeńskiej o treści: "Ja (imię) biorę sobie Ciebie (imię) za męża/żonę i ślubuję Ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że Cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż Panie Boże wszechmogący w Trójcy jedyny i Wszyscy Święci."
Po wypowiedzeniu przysięgi przez parę młodą ksiądz potwierdza zawarcie związku małżeńskiego mówiąc "Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela. Małżeństwo przez was zawarte, ja powagą Kościoła katolickiego potwierdzam i błogosławię w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. ksiądz potwierdza zawarcie związku małżeńskiego mówiąc "Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela. Małżeństwo przez was zawarte, ja powagą Kościoła katolickiego potwierdzam i błogosławię w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Następnie ksiądz błogosławi obrączki, a młodzi zakładają je sobie nawzajem mówiąc "(Imię małżonka), przyjmij tę obrączkę, jako znak mojej miłości i wierności. W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego."
W sytuacji, gdy ślub kościelny jest jednostronny, małżonek niewierzący wypowiada te same słowa przysięgi małżeńskiej, pomijając ostatnie zdanie: "Tak mi dopomóż Panie Boże wszechmogący w Trójcy jedyny i Wszyscy Święci.", a przy nakładaniu obrączek pomija znak krzyża.